Dağlık Arkadia’da küçükbaş hayvanların, çobanların tanrısı. Keçi ayaklı Pan, Hermes’in oğludur. Tanrıların, çoklukla insan kılığında değil de hayvan kılığında düşünüldüğü ilk zamanlarda Pan da keçi kafalıydı; sonradan bu keçi kafasından sadece boynuzlar ve sakal alıkonarak, yüzü insan yüzü oldu. Pan Çoban kavalını sever, güzel nymphaların (Yunan mitolojisinde su perileri) peşine düşerdi.
Pan bir gün ormanda dolaşırken güzelliği ile tanrıçaları kıskandıran orman perisi Syrinx ile karşılaşır. Ona aşık olur peşinden koşar ama Syrinx kendini avcılık, okçuluk ve ay tanrıçası Artemis’e adadığı için bir rahibe olup kendi bedeninde kaldıkça bakire kalmaya yeminlidir. Pan, onu rahat bırakmamakta, bir türlü vazgeçmemektedir. Bir gün yine Pan Syrinx’i görüp yanına geleceği sırada Syrinx onu görür ve koşmaya başlar.
Pan onu kovalarken bir pınar kenarına gelirler. Syrinx’in kaçacak yeri kalmamıştır.Pan ona yaklaşır ve tam sarılmaya çalışacakken Syrinx, kardeşleri nymphalardan yardım ister.
Pan Syrinx’e sarılınca nymphalar Syrinx’in yalvarışlarını duyar ve onun bedenini korumak için onu bir demet saza çevirirler.
Syrinx yeminini bozmamış, kendini korumayı başarmıştır. Bir demet saza sarıldığını gören Pan ise o kadar üzülür ve öyle derin bir of çeker ki sazların içine dolan havadan yayılan ses bütün ovaya içli ve duru bir melodi olarak duyulur ayrıca ses, Syrinx’in hoş sesine benzemektedir.
Pan, sesin Syrinx’in sazlarından geldiğini farkettiğinde farklı boylardan 7 adet saz keser. Bunları bal mumu ile küçükten büyüğe birbirine yapıştırır. Böylece Syrinx onun olacaktır ve her üflediğinde onun sesini duyacaktır.
Pan bir gün ormanda dolaşırken güzelliği ile tanrıçaları kıskandıran orman perisi Syrinx ile karşılaşır. Ona aşık olur peşinden koşar ama Syrinx kendini avcılık, okçuluk ve ay tanrıçası Artemis’e adadığı için bir rahibe olup kendi bedeninde kaldıkça bakire kalmaya yeminlidir. Pan, onu rahat bırakmamakta, bir türlü vazgeçmemektedir. Bir gün yine Pan Syrinx’i görüp yanına geleceği sırada Syrinx onu görür ve koşmaya başlar.
Pan onu kovalarken bir pınar kenarına gelirler. Syrinx’in kaçacak yeri kalmamıştır.Pan ona yaklaşır ve tam sarılmaya çalışacakken Syrinx, kardeşleri nymphalardan yardım ister.
Pan Syrinx’e sarılınca nymphalar Syrinx’in yalvarışlarını duyar ve onun bedenini korumak için onu bir demet saza çevirirler.
Syrinx yeminini bozmamış, kendini korumayı başarmıştır. Bir demet saza sarıldığını gören Pan ise o kadar üzülür ve öyle derin bir of çeker ki sazların içine dolan havadan yayılan ses bütün ovaya içli ve duru bir melodi olarak duyulur ayrıca ses, Syrinx’in hoş sesine benzemektedir.
Pan, sesin Syrinx’in sazlarından geldiğini farkettiğinde farklı boylardan 7 adet saz keser. Bunları bal mumu ile küçükten büyüğe birbirine yapıştırır. Böylece Syrinx onun olacaktır ve her üflediğinde onun sesini duyacaktır.
